- Podążać
- —

Ekstrakcja Zęba

Jest to metoda leczenia zębów, które nie reagują na metody leczenia zapobiegawczego i nie można ich uratować poprzez wypełnienie lub leczenie kanałowe z przyczyn takich jak próchnica i infekcja (stan zapalny).

W jakich sytuacjach warto to zrobić?

Stosuje się go w przypadku zębów, które nie poddają się leczeniu zachowawczemu i nie da się ich uratować.

Czas Trwania Leczenia

Średnio 7 dni
Msza Wieku

Wszyscy
Czy to bolesne?

Nie

W niektórych przypadkach u dorosłych może być konieczna ekstrakcja zęba. Chociaż idealnym rozwiązaniem jest używanie zębów dorosłych w zastępstwie zębów mlecznych w dzieciństwie przez całe życie, ekstrakcja zęba może być konieczna z więcej niż jednego powodu. Najczęstszą z tych przyczyn jest to, że zęby są zbyt zniszczone, aby można je było naprawić w wyniku urazu lub próchnicy. Ponadto dentyści mogą rozważyć ekstrakcję zęba w celu wstępnego opracowania w jamie ustnej, szczególnie w przypadkach wymagających leczenia ortodontycznego, gdy wiele zębów nie mieści się całkowicie w szczęce. W podobnych przypadkach ekstrakcję zęba zatrzymanego można wykonać w przypadku zębów, które nie wyrosły ponad dziąsła lub zębów mądrości.

Choć sam zabieg ekstrakcji zęba jest na ogół bardzo bezpieczną praktyką medyczną, może skutkować wprowadzeniem szkodliwych bakterii do układu krążenia. Jednocześnie tkanka dziąseł jest również narażona na ryzyko infekcji. Jeśli istnieje duże ryzyko wystąpienia ciężkiej infekcji z innego powodu medycznego, przed i po ekstrakcji zęba konieczne będzie podanie antybiotyków.

Zęby, których nie da się uratować leczeniem ze względu na zaawansowaną próchnicę i ubytki materiału,
Zęby złamane w wyniku uderzenia, którego nie można leczyć,
Ropieńce zęby, których nie da się uratować pomimo leczenia kanałowego,
Luźne zęby z powodu zaawansowanego zapalenia dziąseł
Zęby mleczne, które nie wypadają w porę,
Zęby powodujące problemy z powodu nadmiernych zmian pozycji (obrót, przechylenie itp.)
Zęby w obrębie cyst lub guzów
Zęby, które nie wyrżnęły się całkowicie (zakopane) i powodują problemy
Ze względu na brak miejsca niektóre zęby mogą zostać usunięte, mimo że nie powodują żadnych problemów, w celu ułatwienia leczenia ortodontycznego.

Nie płucz stale jamy ustnej i nie pluj w sposób ciągły (w przeciwnym razie opóźnisz gojenie się rany po ekstrakcji).
Może wystąpić krwawienie w postaci wycieku. Krwawienie to może trwać od 6 do 24 godzin. Jeśli masz obfite krwawienie, skonsultuj się z lekarzem.
Możesz odczuwać ból. W takim przypadku możesz zażywać leki przeciwbólowe (z wyjątkiem aspiryny). Ból osiąga najwyższy poziom, zwłaszcza gdy drętwienie mija. Jest to normalne. Dobrze będzie zażyć leki przeciwbólowe, zanim drętwienie ustąpi.
Nie pal i nie pij napojów alkoholowych przez 24 godziny.
Nie wkładaj języka ani żadnego innego narzędzia w miejsce usunięcia zęba.
Ponieważ zęby są połączone z kością szczęki, po ekstrakcji kość jest odsłonięta i możesz pomyśleć, że z usuniętego zęba pozostał kawałek. Więc nie zwracaj uwagi na ten obszar. W ciągu kilku dni odsłonięta kość pokryje się dziąsłem.
Po ekstrakcji zęba nie należy nic jeść, dopóki drętwienie nie ustąpi. Możesz ugryźć i zranić zdrętwiałe miejsca, nie zdając sobie z tego sprawy.
Nie jedz i nie pij bardzo gorących lub zimnych potraw. W ciągu pierwszych 24 godzin należy przyjmować płynne, miękkie i ciepłe pokarmy, które nie wymagają żucia. Następnie możesz ostrożnie przejść na codzienną żywność.
Jeśli ząb został usunięty chirurgicznie, może wystąpić obrzęk, co jest sytuacją normalną. Jeżeli założone zostaną szwy, należy je zdjąć w ciągu 7–10 dni. Uważaj, aby nie bawić się szwami, językiem ani rękami.

Ekstrakcje zębów mogą przeprowadzać dentyści zajmujący się ekstrakcją zębów i chirurdzy jamy ustnej, czyli dentyści specjalnie przeszkoleni do wykonywania zabiegów chirurgicznych. Przed ekstrakcją zęba dentysta podaje pacjentowi zastrzyk środka znieczulającego miejscowo w celu znieczulenia miejsca usunięcia zęba. W niektórych przypadkach, szczególnie w przypadku ekstrakcji zatrzymanego zęba mądrości, dentysta może zastosować silniejsze znieczulenie ogólne. Znieczulenie ogólne zapobiegnie bólowi i uśpi pacjenta podczas całego zabiegu.

Dentysta odetnie dziąsło i tkankę kostną pokrywającą ząb. Następnie za pomocą pęsety uchwyci ząb i delikatnie poruszy nim w przód i w tył, aby poluzować go od kości szczęki i więzadeł, które normalnie utrzymują ząb na miejscu. W niektórych przypadkach trudny do usunięcia ząb można usunąć w kilku częściach.